Size does matter, nietwaar?

Dik of dun, lang of kort. Klein, groot. Middelmatig. Ze zijn er in allerlei soorten en maten. Vormen en variaties. En dan nog die eeuwige discussie of “the size” er wel toe doet. 

Ik heb van die kleine goedkope gehad, dat was niet prettig. Nu heb ik eigenlijk alleen nog kwaliteit: bol, groot en dun, dat voelt veel lekkerder. Heel verwend ben ik. Bourgogne, Bordeaux, flûtes. In welk glas schenk jij je wijn?

Een klaagzang

Voor alle café’s, restaurants, kantines waar je ook maar wijn kunt drinken. Stop. Alsjeblieft. Met wijnen te schenken in limonadeglaasjes. Het is zo zonde. Zo onaardig. Wat heeft die wijn jou aangedaan om dat te verdienen? Wijn is een beleving, wijn is geur, wijn is smaak. Wijn geeft een mondgevoel, waarvan je kunt gaan kwijlen, waarvan je opgewonden raakt. De wijn moet kunnen kolken langs het glas, in een golf vol geuren. Een vloeistof vol mogelijkheden. Deze gaan allen verloren in de ellende van het Duralex veiligheidsglas.

Een liefdesverhaal

Kijk, verder is een wijnglas een wijnglas, daar maak ik me niet zo druk om. Vollere, oudere wijnen mogen ademen in een bol glas. Jongere, frisse en strakke wijnen mogen gesierd worden door een smaller glas. Zo komen de wijnen meer tot zijn recht. Hieraan kunnen we een hele theorie verbinden, hiermee zal ik niet vermoeien. Wél is een wijnglas, in elke vorm, een must voor de wijn. Zo één met een steeltje en een bolletje. Meer vraag ik écht niet. Dat steeltje past zo heerlijk in de hand en de bolling van het glas omhelst de wijn in een ferme knuffel. Ik kan een wijnglas zo liefdevol vastpakken, dat mijn vriend er jaloers van wordt. 

Lang en gelukkig

Verliefd word ik vooral op bubbels in een coupe. Decadent, dat moet ik zeggen. Maar in de wijnwereld één van de fijnste huwelijken, bubbels en coupes. De manier waarop de bubbels rond kunnen gaan in het glas, ze dansen. Burlesque, verleidelijk. De geur die vrij komt. De grandeur die het uitstraalt.

​Ik voel mij als een chique madame in Parijs, in een bistrôt met Franse Chansons op de achtergrond, gespeeld op een zwarte vleugel door een oudere monsieur met snor. Hijzelf nipt van een cognacje, strijkt over zijn moustache en neemt een teug van zijn sigaar. De rook kringetjes dwarrelen.. Wakker worden!

De coupe is een tijdloos glas, de coupe is mijn glas. Of je er een crémant de Bourgogne, een cava brut of een regelrechte champagne in serveert, dat maakt me dan even geen flûte uit. Santé.

Auteur

Alicia van den Berg | Merlotgenoten