Merlotgenoten, deze is voor jullie.

Wanneer er iets te vieren valt, wanneer er iets te verdrinken valt of wanneer een doodgewone dag zich voordoet. Wijn is fijn. Een glas wijn, is niet zomaar een glas wijn. Het is een gevoel. Een beleving.

De geur van een stuivende Sauvignon Blanc, terwijl ik zonnebadend de Linda lees op mijn balkon: alsof ik tussen de passiebloemen lig te kroelen. Bruisende Prosecco, om het leven van een stront eigenwijze poes te vieren, die zojuist ten Hemel gevaren is: haar leven was een feestje. Na een lange zeurende dag de voetjes omhoog kunnen doen, met een stinkende Pinot Noir in de hand: eigenlijk dezelfde geur als die desbetreffende voetjes.

Wijnmomenten. Mijn momenten.

Het gebeurt vaak dat je nog weet wat je aanhad toen je op je eerste date was. Of waar je was toen de Twin Towers tegen de grond gingen. Je herinnert je vast nog wat je at op de bruiloft van die ene collega. Of hoe het rook in het fietsenhok van de basisschool.

​Onze hersenen registreren alles wat de zintuigen opmerken, ook al gaat dat vaak onbewust. Bij mij lokt geur en smaak een hoop emotie uit. Ik weet nog welke wijn ik waar, wanneer en met wie dronk. En wat mijn gemoedstoestand op dat moment was. Een glas wijn, is niet zomaar een glas wijn. Het is een gevoel. Een beleving.   

Wijn is net zo complex als ons brein, wijn heeft de geur van bananen, abrikozen of drop. Het ruikt naar een natgeregend herfstbos of zelfs paardenzweet. Soms is het alsof je een blok pure chocolade op je tong laat smelten..  Maar doe even normaal, eigenlijk zijn het alleen maar geplette, rottende druiven. Dat is toch vreemd? Een echte mindf*ck.

En toch schrijf ik over die ordinaire, vergistende druiven. Maar ook over de momenten die daarbij horen. Dit is mijn eigen(aardige) blog . Over wijn. De wereld. En andere relevante zaken.

Liefhebbers, connaisseurs, sullen en leken. Lotgenoten. Deze schrijfsels zijn voor jullie. Van mij.